SONIC YOUTH Washing Machine 2LP

Zastanawialiście się kiedyś jaki jest najlepszy alternatywny zespół? Ja tak! Bezapelacyjnie jest to Sonic Youth. A Kim Gordon to jedna z rockowych wokalistek, do których mam wielki szacunek. Muzykę grupy określiłbym jako sztukę zamkniętą w jazgotliwych gitarach. Muzycy formacji zawsze podążali wytyczoną przez siebie drogą, nie oglądając się na aktualnie panującą modę. Podejrzewam, że gdyby żył Andy Warhol, to na spokojnie wkomponowałby się w ich klimat. W swoim podejściu do tworzenia byli bezkompromisowi, wolni od jakichkolwiek ograniczeń. Był w tym prawdziwy punk rock, był w tym bunt i specyficzny dla zespołu artyzm.

W ich muzyce zakochałem się od samego początku, od pierwszej, debiutanckiej płyty. Dało się wyczuć, że mamy do czynienia z niebanalną grupą, która poprzez chaos i swego rodzaju muzyczny performans, próbowała odnaleźć samą siebie. Od "Bad Moon Rising" z 1985, czyli od trzeciego wydawnictwa, tak naprawdę nie miałem już żadnych pytań. Genialność i tyle. Kolejne etapy w twórczości, czyli wejście w brzmienia lat 90-tych oraz późniejsze eksperymenty czy "legendarna" ocena (0.0) w magazynie Pitchfork, są równie interesujące. W tym momencie zatrzymamy się jednak na latach 90 i albumie "Washing Machine".

Wypuszczony w 1995 roku "Washing Machine" to bezapelacyjnie klasyczna pozycja w dyskografii Sonic Youth. Znajdziemy tutaj swego rodzaju kontynuacje artystycznych koncepcji, rozpoczętych na wydanym rok wcześniej "Experimental Jet Set, Trash and No Star". Różnica między wydawnictwami polega głównie na tym, że muzycy tym razem postanowili trochę zapanować nad eksperymentowaniem i lekko ściszyć przestery. Jest to sytuacja analogiczna do ultra genialnych "Daydream Nation" oraz "Goo", gdzie wcześniejszy album był swoistym punktem wyjścia do kolejnego. W przypadku "pralki" Sonic Youth połączyli swoją piosenkową stronę z połamaniem "Jet Setu" i stworzyli jeden z najpiękniejszych, alternatywnych wydawnictw lat 90.

Otwierający tracklistę "Becuz" to stylistyczne nawiązanie do wspomnianego "Goo" czy "Dirty". Prosty numer, z charakterystycznym śpiewem Kim. Można powiedzieć, że jest on dosyć niechlujny ze względu właśnie na Gordon, która od niechcenia serwuje nam kolejne linijki tekstu. Następne kompozycje wprowadzają nas w klimat albumu bez większego bólu. Za to na "Junkie's Promise" następuje "płynne" przejście od mrocznych brzmień w kierunku totalnej "punkowej" jazdy. Pomimo pogodnego motywu na okładce jest to najbardziej ponura i przytłaczająca płyta Sonic Youth. Nie chodzi tu o sam ciężar muzyki, a raczej o konstrukcję utworów, która wraz z tekstami, tworzy gęstą atmosferę szczelnie wypełniającą otoczenie.

"Washing Mashine" to także jedyna w swoim rodzaju laurka wystawiona kultowym nowojorskim artystom. "Little Trouble Girl" jest mocnym ukłonem w stronę Lou Reed'a, Nico oraz ogólnie vibe'u The Velvet Underground. Utwór tworzy pewną przestrzeń i chwilę oddechu między kolejnymi "dusznymi" kompozycjami. Prawdziwą perłą tego krążka jest jednak prawie dwudziestominutowy "kolos" o nazwie "The Diamond Sea". Ten zaśpiewany przez Thurston'a Moore'a numer to paleta prawdziwych emocji. Zarówno w warstwie muzycznej, jak i tekstowej, otrzymujemy coś wspaniałego, coś co koniecznie trzeba usłyszeć. Jest to numer miłosny, opowieść o trudnej relacji między dwojgiem ludzi będących są ze sobą, nie ze względu, na łączącą ich namiętność, a bardziej z siły przyzwyczajenia. Smutna historia o samotności, a także o nieodwzajemnionym uczuciu, o pytaniach "co byłoby gdyby", na które nie otrzymuje się odpowiedzi. Muzycy z Sonic Youth "malują" te trudne emocje za pomocą dźwięku przeistaczającego się w chaos wypełniony bólem i cierpieniem. Plotka głosi, że jest to, tak naprawdę, historia małżeństwa Kim i Thurston'a, a całość to ich muzyczna spowiedź. Dla mnie jest przede wszystkim piękna i genialna kompozycja.

"Washing Machine" to album kompletny, album przełomowy, bez którego nie wyobrażam sobie muzyki lat 90 oraz współczesnej alternatywy, tyle.

Tracklista:

A1 Becuz
A2 Junkie's Promise 
A3 Saucer-Like 

B1 Washing Machine 
B2 Unwind 
B3 Little Trouble Girl

C1 No Queen Blues 
C2 Panty Lies 
C3 Becuz Coda 
C4 Skip Tracer

D The Diamond Sea