CROSSES Goodnight, God Bless, I Love U, Delete. 2LP INDIE BLACK ICE VINYL

Druga odsłona bardziej romantycznego i elektronicznego wcielenia Chino. Na samym początku nic nie wskazywało, że Crosses będą pełnoprawnym bandem. Traktowałem to jako jednorazowy wyskok Chino i chęć odpoczynku od Deftones. Wydawnictwa Crosses, czyli „EP 1”, „EP 2” oraz „EP 3” bardzo, ale to bardzo trafiły w moje gusta. Był w tym mrok, senne melodie i lekko gotycki klimat. Ich muzyka była gdzieś między stylem The Cure, a bardziej mrocznymi zespołami powiązanymi z nurtem syhthpopowym. No i wiadomo, charakterystyczny głos Chino.

W tym samym roku, w którym wyszła ostatnia EPka Crosses i po podpisanym rok wcześniej kontrakcie z Sumerian Records, zespół wydał swoje pierwsze debiutanckie LP. Co prawda nie było to zupełnie coś nowego, ponieważ album „Crosses" to zlepek zremasterowanych numerów znanych z ich poprzednich mniejszych wydawnictw. No cóż, przynajmniej fani od razu wiedzieli, że materiał będzie bardzo udany. Po koncertach promujących album zespół zamilkł. Crosses znikło z pola widzenia, natomiast Deftones ruszyło pełną parą i tyle pozostało po gotyckiej dyskotece.

Jednak ku mojemu zdziwieniu, po kilku latach pojawiły się nowe numery. Była to oznaka, że Crosses coś wyda, a jak nie to chociaż zagra koncerty. Oczekiwanie podkręcił kontrakt wydawniczy podpisany z Warner Music pod koniec 2021 roku. Wtedy zespół też wypuścił znakomity cover „Goodbye Horses” z repertuaru Q Lazzarus. Wspomniany kontrakt zaowocował również nową EPką, czyli „PERMANENT.RADIANT” z 2023 roku. Kilka chwil później zapowiedzieli „Goodnight, God Bless, I Love U, Delete.”

Już sam tytuł wydawał mi się mega trafiony. Ostatni raz tytuł krążka aż tak przykuł moją uwagę za czasów Converge i ich „All We Love We Leave Behind”. Miałem nadzieję, że tutaj również za genialnym tytułem kryje się jeszcze lepsza muza. Kiedy pierwszy raz przesłuchałem ich najnowszy album, nie padłem na kolana tak jak przy Converge. Była to po prostu bardzo dobra, nastrojowa i klimatyczna płyta. Ma ona w sobie vibe zbliżony do The Black Queen Grega Puciato, ale bez chwytliwych melodii i fascynacji r’n’b.

Chino zagłębia się w mroku i nostalgii. Nie znajdziemy tu tanecznych bitów, a bardziej przestrzeń i ponure cienie wypływające z głośników. Nie jest to również album, który wchodzi za pierwszym razem. W pełni zacząłem dostrzegać jego moc po drugim czy trzecim przesłuchaniu. W tym momencie serio nie mogę uwolnić się od takich numerów jak tytułowy „Pleasure”, „Light as a Feather” czy „Natural Selection”. Jednak prawdziwymi perłami tego wydawnictwa są duety. Pierwszy, czyli „Big Youth” z El-P (Run The Jewels) to absolutny strzał w dziesiątkę. Ich wokale zgrały się tu idealnie, a sam EL-P wprowadził do tego numeru uliczną agresję i klimat filmu science fiction z lat 80. Prawdziwym absolutem jest jednak „Girls Float † Boys Cry” z udziałem samego Roberta Smitha z The Cure, uwielbiam ich.

Drugi album Crosses to prawie 50 minut dobrego, ale wymagającego synthu. Polecam odsłuchy zwłaszcza nocą, gdyż ten rodzaj muzy właśnie wtedy smakuje najlepiej.

Tracklist:

A1 Pleasure
A2 Invisible Hand
A3 Found
A4 Light As A Feather
B1 Pulseplagg
B2 Runner
B3 Big Youth
B4 End Youth (Reprise)
C1 Last Rites
C2 Ghost Ride
C3 Grace
C4 Eraser
D1 Natural Selection
D2 Girls Float † Boys Cry
D3 Goodnight, God Bless, I Love U, Delete.